هوش مصنوعی: این متن شعری است که به ناپایداری و ناخوشایندی برخی موقعیت‌ها و حالات در زندگی اشاره دارد. شاعر بیان می‌کند که حتی چیزهایی مانند خط روی صورت یار، سرو آزاد، و باده‌نوشی نیز در کنار رنج‌ها و ناملایمات زندگی خوشایند نیستند. او توصیه می‌کند که با دل شاد زندگی کنیم، زیرا برای او جز ترک دیار و فداکاری جان چیز دیگری خوشایند نیست. همچنین، شاعر به بی‌قراری و ناآرامی در زندگی اشاره کرده و بیان می‌کند که بدون عشق، زندگی خوشایند نیست.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند رنج، ناآرامی، و ترک دیار نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۵۵

خط بر رخ یار خوش نباشد
در گلشن و خار، خوش نباشد

رعناست اگر چه سرو آزاد
پیش قد یار خوش نباشد

تو با دل شاد زی که ما را
جز جان فگار خوش نباشد

هر چند خوشست باده اما
با رنج خمار خوش نباشد

تو با دل خوش نشین که ما را
جز ترک دیار خوش نباشد

زین بیش که میکنی تغافل
از یار به یار خوش نباشد

برغرقه، کران خوشست و مارا
زین بحر کنار خوش نباشد

بی عشق صنم بفتوی ما
از دیر گذار خوش نباشد

سرگشته او کجا و آرام
در چرخ قرار خوش نباشد

آن را که طبیب روز خوش نیست
غیر از شب تار خوش نباشد
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.