هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از درد فراق، ناکامی‌های عاشقانه و رنج‌های روحی سخن می‌گوید. شاعر از عشق بی‌پاسخ، تشنگی معنوی و ناتوانی در رسیدن به آرزوها شکایت دارد و احساس درماندگی و بی‌پناهی را بیان می‌کند.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مضامین عمیق عاطفی و فلسفی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، ممکن است برخی از مفاهیم برای کودکان قابل‌درک نباشد.
شمارهٔ ۵۶
دل سوخت از شتاب و بدلبر نمی رسد
این تشنه لب دریغ بکوثر نمیرسد
اشگم بدیده کی رسد از گرمی جگر
از شیشه این شراب بساغر نمی رسد
درپیش ما که بی سروسامان عالمیم
دردسری بمنت افسر نمی رسد
تا نیست درد ناله ندارد اثر دریغ
روشنگری چو نیست بجوهر نمی رسد
تا کی طبیب شکوه کنی از جفای هجر
شرح غم فراق بآخر نمی رسد
این تشنه لب دریغ بکوثر نمیرسد
اشگم بدیده کی رسد از گرمی جگر
از شیشه این شراب بساغر نمی رسد
درپیش ما که بی سروسامان عالمیم
دردسری بمنت افسر نمی رسد
تا نیست درد ناله ندارد اثر دریغ
روشنگری چو نیست بجوهر نمی رسد
تا کی طبیب شکوه کنی از جفای هجر
شرح غم فراق بآخر نمی رسد
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
