در گلشن ایام نسیمی ز وفا نیست
در دیده افلاک نشانی ز حیا نیست

بر خوانچه این سبز فلک خود همه قرصی است
و آن هم ز پی گرسنه چشمان چو ما نیست

آسایش و سیمرغ دو نام است که معنیش
یا هست و در ادراک نمی آید و یا نیست

کمتر بود از یکنفس امید فراغت
گر هست ترا حاصل بالله که مرا نیست

روی دل ازین شاهد بد مهر بگردان
کانجا که جمالست نشانی ز وفا نیست

زین عالم خونخواره دلی خون ز تغابن
دانم که کرا هست ندانم که کرا نیست؟

پایی و سری نیست به زیر فلک دون
گر دست فلک همچو فلک بی سر و پا نیست

کس نوش نکردست ز خمخانه دوران
یک جام صفا کاخر او درد جفا نیست