پشتا پشت است با تو کارم
تو فارغ و من در انتظارم

ای موی میان بیا و یکدم
سر نه چو سرشک در کنارم

دیری است که با توام قراری است
زان بی تو همیشه بی قرارم

خون می‌گریم که قلب افتاد
در عشق تو نقد اختیارم

ای صد شادی به روزگارت
برده است غم تو روزگارم

تا یک نفسم ز عمر باقی است
بیرون ز غم تو نیست کارم

با حلقهٔ بی شمار زلفت
از حد بیرون شمار دارم

گر زیر و زبر شود دو عالم
با زلف تو کی رسد شمارم

دل می‌خواهی ز بی دلی تو
ای کاش بجاستی هزارم

تا چون غم تو ز دور آید
من پیش غم تو جان سپارم

شادی نرسد ز تو به عطار
غم بس بود از تو یادگارم