هوش مصنوعی: شاعر در این متن از ناتوانی در رسیدن به آرزوها و امیدهایش سخن می‌گوید و بیان می‌کند که در عشق، جایگاهی برای عقل و امید باقی نمی‌ماند. او از غم و ناامیدی که بر او چیره شده، شکوه می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق عاطفی و ناامیدی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک یا مناسب نباشد. همچنین، نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک مفاهیم پیچیده‌ی عشق و ناامیدی دارد.

شمارهٔ ۷

چون دست نمی رسد به سودای امید
در دامن غم کشیده به پای امید

در عشق نماند عقل را جای امید
تا آخر اگر چنین بود وای امید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.