هوش مصنوعی: این متن یک شعر عرفانی و ستایش‌آمیز است که به تمجید از یک شخصیت برتر و بی‌نظیر می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا و تشبیهات متعدد، برتری و بی‌همتایی این فرد را در مقایسه با دیگران توصیف می‌کند. همچنین، به تأثیر حضور این شخصیت بر دوستان و دشمنانش اشاره می‌شود.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و ادبی پیچیده است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار خواهد بود. همچنین، استفاده از واژگان و اصطلاحات کهن ممکن است برای گروه‌های سنی پایین نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۱۲

ای آنکه مر ترا بجهان در نظیر نیست
آنکو خطر نیافت ز فیضت خطیر نیست

ای یادگار آنکه نبودش نظیر کس
ای دلفروز آنکه کس او را نظیر نیست

تو ماه روزگاری و او میر روزگار
چون او و چون تو بر بزمین ماه و میر نیست

چندان که داشت تاج و سریر ولوا جهان
چون تو سزای تاج ولوا و سریر نیست

دست مخالفان تو هست از دهان قصیر
دست موافقانت ز گردون قصیر نیست

چون روی دوستان تو گلنار و لاله نیست
چون روی دشمنان تو زرد و زریر نیست

آن کز تو نیست گشته جلیل او جلیل نیست
وان کز تو نیست گشته حقیر او حقیر نیست

چون دست تو برادی ابر بهار نیست
چون لفظ تو بپاکی در منیر نیست

شادان بزی بشاهی با میر جاودان
کز هر دو چون ز روزی کس را گزیر نیست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.