هوش مصنوعی: این متن یک شعر ستایش‌آمیز از پادشاهی دادگر و پاک‌دامن است که با عدالت و راستی حکومت می‌کند. شاعر بر پاکی طبع، جان، تن، راستی گفتار و رأی پادشاه تأکید دارد و او را سبب بقا و رفاه مردم می‌داند. همچنین، از ستم‌ستیزی و دانش این پادشاه یاد می‌کند و آرزو می‌کند که تخت شاهی او پایدار بماند.
رده سنی: 15+ این متن دارای مفاهیم عمیق ادبی و اخلاقی مانند عدالت، حکومت‌دادگر و ستایش است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، استفاده از زبان شعری و استعاره‌های پیچیده، فهم آن را برای گروه سنی پایین‌تر مشکل می‌کند.

شمارهٔ ۲۳

ای با خدای و با همه خلق خدای راست
از داد و راستی همه پیروزئی تراست

ملک تو همچو رنج بداندیش تو فزون
رنج تو همچو ملک بداندیش تو بکاست

طبع تو پاک و جان تو پاک و تن تو پاک
قول تو راست و رای تو راست و دل تو راست

از پادشاهی تو هرانکو فرار کرد
بر جای خویش خاسته بر جان پادشاست؟

خوشا ولایتا و بزرگا رعتیا
کش پادشاه دادگر پاک پارساست

چون تو ملک براستی و داد کی نشست
چون تو فلک بدانش و دولت کرا بخاست

تا مر ترا بتخت شهی بر نشاند بخت
شاخ ستم نرست و نسیم بدی نخاست

اندر بقای تست همه خلق را بقا
چندان بقات باد که خورشید را بقاست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.