۱۴۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۲

رنگ زمین زرد گشت و طبع هوا سرد
رطل می سرخ گیر بر بهی زرد

چرخ پر از دود گشت ز ابر سیه فام
و ابر بآب از رزان بشست سیه گرد

زاغ گرفته براغ مسکن بلبل
نار گرفته بباغ جایگه ورد

باد ز گلبن پرند سرخ بیاویخت
و ابر بصحرا حریر زرد بگسترد

باد خزان بر چمن ز بدره فشانی
شاخ بهی را چو دست شاه جهان کرد

میر زمین لشگری که از کف رادش
از گهر زر و سیم گرد برآورد

از سر یاران او مباد جدا ناز
از تن خصمان او مباد بری درد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.