هوش مصنوعی: این متن یک شعر حماسی و مدحی است که به توصیف عظمت و شکوه یک مکان یا شخصیت می‌پردازد. در آن از تصاویر طبیعی مانند باغ‌ها، آب‌های روان و فلزات محکم استفاده شده است. همچنین، به بهشت و مفاهیم مذهبی مانند حورالعین اشاره دارد. در بخش‌های پایانی، شعر به دعا برای سعادت و پیروزی می‌پردازد و از خداوند طلب یاری و نصرت می‌کند.
رده سنی: 12+ متن شامل مفاهیم پیچیده‌ای مانند استعاره‌های ادبی و اشارات مذهبی است که ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از واژه‌ها و تصاویر ممکن است نیاز به توضیح داشته باشند.

شمارهٔ ۳۸

یاد نیاری ز قندهار وز نو شاد
نیز نگوئی حدیث بصره و بغداد

نام ونشان بهشت کنک نجوئی
گر بنشینی میان لشگری آباد

هست درونش پر از نگار چو دیبا
هست ز بیرونش استوار چو پولاد

همچو سپهر برین بلند ببالا
همچو که بیستون درست به بنیاد

زیر وی اندر چو سلسبیل روان آب
وز بران چون حدیث حور بر انباد

کرد لب جوی او مثال دو صد باغ
یاسمن و نرگس و بنفشه و شمشاد

شاد در او میر لشگری و جهان پیش
تا به ابد یادکار لشگری این باد

سرای دولت و شادی همیشه جای تو باد
همیشه قبله شاهان در سرای تو باد

همیشه تاختن آسمان بسوی تو باد
همیشه تافتن مشتری برای تو باد

بهر کجا که بوی بخت همنشین تو باد
بهر کجا که روی چرخ رهنمای تو باد

جهانیان همه هستند پایدار بتو
سر سران جهان زیر خاک پای تو باد

همه کسی شود از روی دلگشای تو شاد
هزار شادی بر روی دلگشای تو باد

چنانکه پشت و پناه و معین خلق توئی
خدای هر دو جهان ناصر و معین تو باد
وزن: مفتعلن فاعلات مفتعلن فع (منسرح مثمن مطوی منحور)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.