هوش مصنوعی: این متن شعری است که به توصیف طبیعت و تغییرات آن مانند جریان آب، وزش باد و ریزش برگ‌ها می‌پردازد. همچنین، به مفاهیم عمیق‌تری مانند ناشناخته ماندن حقایق، جدایی و اندوه، و قدرت و شکوه پادشاه اشاره دارد. در پایان، آرزوی بقا و شادی برای پادشاه بیان شده است.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژگان پیچیده و استعاره‌های ادبی، فهم آن را برای سنین پایین دشوار می‌کند.

شمارهٔ ۵۲

بر سبزه همی آب روان آب دواند
وز شاخ همی باد خزان برگ فشاند

این هیچ کس از آئینه چین نشناسد
وان هیچ کس از زر ورق باز نداند

همچون تن دل رفته ز تیمار جدائی
باد سحری شاخ سمنرا بنواند

از بسکه ببارد شب و روز ابر خزانی
از کوه سوی دشت همی سیل براند

گه شد که بماند بکف میر و لیکن
گر گوهر بارد بکف میر بماند

شاه ملکان لشگری آن شاه دلیران
کو ملک جهان همچو سکندر بستاند

چندانش بقا باد بشادی و بشاهی
گز مهر تو مهره خوی و خون بچکاند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.