هوش مصنوعی:
متن توصیفی از تغییر فصل از تابستان به پاییز است که با زرد شدن بوستان و سرد شدن هوا همراه است. همچنین، به قدرت و شکوه یک شهریار اشاره می‌کند که با جود و بخشش خود دل‌ها را ربوده و دشمنان را شکست داده است. در پایان، آرزوی شادی و دوری از غم برای او بیان شده است.
رده سنی:
15+
این متن به دلیل استفاده از واژگان و مفاهیم پیچیده و ادبی، برای کودکان قابل درک نیست. همچنین، برخی از مفاهیم مانند جنگ و خونریزی ممکن است برای سنین پایین مناسب نباشد. درک کامل این متن نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک و سبک شعری دارد.
شمارهٔ ۹۹
بوستان زرد شد ز باد خزان
تا هوا سرد شد ز باد بزان
گشت رنگ رزان چو رنگ زریر
ناگذشته بدست رنگ رزان
میغ زی دست شه نهاده ز کوه
همچو کوره سرای خشت پزان؟
شهریار جهان نشسته بناز
دل ربوده بجود ازین و ازان
دشت کرده ملا ز خون عدو
جام کرده ملا ز خون رزان
شاد و بی غم زیاد و دائم باد
کژدم غم دل عدوش گزان
تا هوا سرد شد ز باد بزان
گشت رنگ رزان چو رنگ زریر
ناگذشته بدست رنگ رزان
میغ زی دست شه نهاده ز کوه
همچو کوره سرای خشت پزان؟
شهریار جهان نشسته بناز
دل ربوده بجود ازین و ازان
دشت کرده ملا ز خون عدو
جام کرده ملا ز خون رزان
شاد و بی غم زیاد و دائم باد
کژدم غم دل عدوش گزان
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
