هوش مصنوعی: در این متن، جهان به‌عنوان پیر توصیف شده و باده به‌عنوان جوان. طبیعت و باغ از نقش‌ونگار خالی شده و جای گل‌ها با میوه‌ها عوض شده است. خورشید به‌عنوان فرماندهی لشکر کور توصیف شده و ایزد کام و آرزو به او قدرت داده است. در پایان، تصویری از شادی و خرمی با موسیقی و باده ارائه می‌شود.
رده سنی: 16+ این متن شامل مفاهیم انتزاعی، استعاره‌های پیچیده و اشاره به باده (شراب) است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک دارد. همچنین، برخی از تصاویر و مفاهیم ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا نامناسب باشد.

شمارهٔ ۱۲۱

شد پیر جهان و شد جوان باده
وز نقش و نگار باغ شد ساده

ناراست بجای لاله بنشسته
سیب است بجای سوسن استاده

آلوده رخان او بخون رز
واکنده دهان این به بیجاده

خورشید زمانه لشگری کورا
هست ایزد کام و آرزو داده

بر تخت نشسته جاودان خرم
با ناز و نشاط و مطرب و باده
وزن: مفعول مفاعلن مفاعیلن (هزج مسدس اخرب مقبوض)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.