۱۷۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۲۶

مشوش است دلم از کرشمه سلمی
چنانکه خاطر مجنون ز طره لیلی

چو گل شکر دهیم در دل شود تسکین
چو ترش روی شوی وارهانی از صفری

بغنچه تو شکر خنده نشئه باده
بسنبل تو در گوش مهره افعی

ببرده نرگس تو آب جادوی بابل
گشاده غنچه تو باب معجز موسی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.