۱۸۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۲۸

ای درم یافته از دست تو ارزانی
ای کرم داشته ایزد بتو ارزانی

تو بگیتی در فاشی بگهر پاشی
تو چو لقمانی هنگام سخندانی

تو توانائی داری بهمه چیزی
لیکن خویشتن دیدن نتوانی

آنچه بستانی از خصم بدشواری
به یکی بخشی در بزم به آسانی

همه میرانت همواره بفرمانند
بهمه کاری بر جمله سلیمانی

زی تو مهمانی دائم بود و گوهر
نبود یک شب نزد تو به مهمانی

همه گفتار سخاوت را معنائی
همه دعوی شجاعت را برهانی

روبهان باشند در پیش تو بیچاره
بمصاف اندر شیران بیابانی

تو از ان زندان آخر بمراد دل
برهی روزی چون یوسف زندانی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.