هوش مصنوعی: این شعر به ستایش از شخصی می‌پردازد که دارای صفات نیکو مانند رامش، پیروزی، بخشش و دانش است. او باعث خوشحالی و رهایی از غم می‌شود و با نام نیک و بخشش‌هایش، شهرت و ثروت را به خدمت می‌گیرد. همچنین، شعر به تأثیر مثبت این شخص در زندگی دیگران و توانایی‌های خارق‌العاده‌اش اشاره دارد.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق و استعاری موجود در شعر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژگان و اصطلاحات ادبی قدیمی ممکن است نیاز به دانش زبانی و فرهنگی بیشتری داشته باشد که معمولاً نوجوانان و بزرگسالان از آن برخوردارند.

شمارهٔ ۱۳۸

ای پیشه تو رامش و پیروزی و بهی
گل رفت و لاله رفت و ترنج آمد و بهی

از دست لاله رویان گل بوی و می ستان
بفزای بر ترنج و بهی رامش و بهی

داد تو روزگار ز دولت همی دهد
تو داد روزگار بخوشی همی دهی

کردی ز نام نیک همه شهرها ملا
کردی ز زر و سیم همه گنجها تهی

راه نشاط گیرد و از غم رها شود
آنکس که کمترین رهیت را شود رهی

آن از میان آهن و پولاد سر نهد
گر دست خود به آهن پولاد بر نهی

کارت همیشه بخشش و بخشایش است از آنک
از راز روزگار فرومایه آگهی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.