۱۷۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۴۴

کجائی تو این راحت جان کجائی
کجائی که هر چند خوانم نیائی

بریدم همه آشنائی ز وصلت
فراقت برد از طرب آشنائی

مرا هر زمانی هوایت بپرسد
که در هجر آن ماه خامش چرائی

ایا یوسف حسن تا تو برفتی
چو یعقوبم اندر غم مبتلائی

بجانت خریدار بوده است عاشق
که هستی چو یوسف ز خوبی جدائی

نه از سنگ بشکست دست وصالت
که دارو شود ای صنم مومیائی

چراغ وصالت میان باد کشتست
کز او تیره باشد مرا روشنائی

چه سود است هجر و وصالت که ما را
زمانه کشیده است تیغ جدائی

جدائیت حکم خدایست بر من
حذر چون کنم من ز حکم خدائی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.