هوش مصنوعی: این متن بیانگر آرامش و ایمنی درونی است که از رهایی از دغدغه‌های دنیوی مانند تفاخر، تغییرات، و نگرانی‌های آینده حاصل می‌شود. شاعر از این که از قضاوت دیگران، چه خوب و چه بد، در امان است و از نادانی و دانش به یک اندازه دوری می‌جوید، احساس امنیت می‌کند. او همچنین از این که از نگرانی‌های روزمره و آینده رها شده است، احساس آرامش می‌کند.
رده سنی: 16+ این متن حاوی مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، درک کامل این مفاهیم نیاز به تجربه و بلوغ فکری دارد که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.

غزل شمارهٔ ۶۲۴

ما چو بی‌ماییم از ما ایمنیم
از تولا و تبرا ایمنیم

از تفاخر همچو گردون فارغیم
وز تغیر همچو دریا ایمنیم

چون گذر کردیم از بالا و پست
هم ز پستی هم ز بالا ایمنیم

چون نه نادان و نه دانا مانده‌ایم
هم ز نادان هم ز دانا ایمنیم

چون زبان از نیک و بد دربسته‌ایم
هم ز شنوا هم ز گویا ایمنیم

چون قرار کار ما رفتست دی
لاجرم ز امروز و فردا ایمنیم

نام و ننگ ما در اقصای جهان
گر نهان شد ور هویدا ایمنیم

روز و شب بی راه می‌جوییم راه
زانکه از ناایمنی ما ایمنیم

چون سر عطار گوی راه شد
از سریر لاف و سودا ایمنیم
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۲۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.