هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر به ستایش و تمجید از یک شخصیت بلندمرتبه می‌پردازد و از قدرت، اقبال، و جمال او سخن می‌گوید. شاعر بیان می‌کند که زندگی و بقای او وابسته به این شخصیت است و بدون او، زندگی ارزشی ندارد.
رده سنی: 15+ این متن دارای مفاهیم عمیق و استعاری است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، استفاده از واژگان و اصطلاحات ادبی کلاسیک ممکن است برای گروه‌های سنی پایین نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۱۵

ای اختری که شاه کواکب غلام توست
این رجعت تو، حاصل صد انتقام توست

قدرت بلند باد، که بر قدر روزگار
اقبال تو بهینه لباس کرام توست

شاید، اگر نهیم به شکرانه درمیان
چشمی که بی جمال تو بر ما، غرام توست

گر زنده می شویم پس از مرگ و افتراق
شاید که با وصال تو، مارا قیام توست

سهل است زندگیم غرض زندگی توست
از فتنه در ضمان امان و سلام توست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.