هوش مصنوعی: این متن شعری است که از استعاره‌های پرده و غیب برای بیان مفاهیم عمیق استفاده می‌کند. شاعر به وزیری خطاب می‌کند که دارای هوش و فراست است و از اسرار پشت پرده‌ی تقدیر آگاه است. متن به مفاهیمی مانند دانش نهان، تقدیر، و حقیقت پشت ظواهر می‌پردازد و در نهایت از پرده‌ی نام و ننگ سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن به بلوغ فکری و آشنایی با استعاره‌های ادبی نیاز دارد. همچنین، برخی از عبارات ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

شمارهٔ ۱۶

ای وزیری که گوش هوش تو را
از پس پرده ی قضا خبر است

دیده ی فطنت تو می بیند
هرچه ایام را به پرده در است

پرده های رواق کردونت
شده محرم چو پرده های دراست

غیب همخوابه فراست توست
گرچه خاتون پرده ی قدر است

خوش نوائی است صیت تو لیکن
زخمه اکنون ز پرده دگراست

پرده از روی کار باز مگیر
که در او چشم خورده ی دگراست

کنه پرده دار بی معنی است
که بر این پرده طعنه را گذر است

نقش آن خام قلتپان دیدن
دیده را همچو پرده بصر است

پرده نام و ننگ من بدرید
نیست این پرده دار، پرده دراست
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.