هوش مصنوعی: شاعر در این متن به بیان عجز خود در توصیف کمالات شخصی والامقام می‌پردازد و با استفاده از تشبیهات و استعارات زیبا، ناتوانی فکر و خیال خود را در درک عظمت او نشان می‌دهد. در ادامه، او را واسطه‌ی صلاح و خیر می‌خواند و از محرومیت افراد صالح در دوران حکومت مفسدان سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و ادبی است و استفاده از صنایع ادبی و واژگان پیچیده ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به مفاهیم سیاسی و اجتماعی مانند حکومت مفسدان نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۷

عذری دارم بترک مدحت
چون نسبت عالی تو واضح

جائی است کمال تو که فکرت
قاصر نظر است از آن مطامح

در دیده ی وهم من نیائی
و اینجا مثلی است نیک صالح

کوته کامی چشم ناظر
بی خوردی حجم نجم لایح

در جنب جهان چه خوانمت پس
پیدای نهان چو مشک فایح

ای واسطه صلاح دولت
قدماً نظمت لک المصالح

در نوبت خانیان مفسد
محروم بود امین صالح
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.