هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر به ستایش یک شخصیت بلندمرتبه (خسرو) می‌پردازد و بیان می‌کند که خدمتگزارانش نه از روی نقادی، بلکه از روی ادب و احترام با او سخن می‌گویند. شاعر تأکید می‌کند که کمال این شخصیت، سخنان دیگران را زیباتر می‌سازد و قدر او آنقدر بالاست که حتی تعریف و تمجیدها نیز شأن او را نمی‌رسانند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق ادبی و عرفانی است و درک آن نیازمند آشنایی با اصطلاحات و سبک شعر کلاسیک فارسی است. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و کنایه‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
شمارهٔ ۲۳
ای خسروی که بر درذهن توروح قدس
خود را بخیلتاشی تعریف میدهد
خادم نه ناقدی است که در رشته سخن
یکسان چو آسمان سره و زیف میدهد
باوی بصرف تهنیت امروز نقدهاست
وان جمله را کمال تو تزییف میدهد
زین شیوه خود نفس نتوان زد که قدر تو
تشریف را ز مرتبه تشریف میدهد
خود را بخیلتاشی تعریف میدهد
خادم نه ناقدی است که در رشته سخن
یکسان چو آسمان سره و زیف میدهد
باوی بصرف تهنیت امروز نقدهاست
وان جمله را کمال تو تزییف میدهد
زین شیوه خود نفس نتوان زد که قدر تو
تشریف را ز مرتبه تشریف میدهد
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
