۲۰۵ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۴

تعرضی مرسان ای زمانه عرض مرا
که مر تو را دگری هست و من همان دارم

گزند عالم پیر از بقاش دور که من
همه امید به اقبال این جوان دارم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.