هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از خواننده می‌خواهد که غرور و خودخواهی را کنار بگذارد و به عشق و نیازمندی روی آورد. همچنین اشاره می‌کند که عشق استاد واقعی است و هنگامی که به آن برسی، خود راهنمایی‌ات می‌کند.
رده سنی: 15+ مفاهیم عرفانی و اخلاقی موجود در متن ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد و نیاز به تجربه و بلوغ فکری بیشتری دارد.

شمارهٔ ۴۹

سودای میان تهی، ز دل بیرون کن
از ناز بکاه و بر نیاز افزون کن

استاد تو عشق است، چو آنجا برسی
او خود بزبان حال گوید، چون کن
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.