هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر از محبوب خود با استفاده از استعاره‌های زیبا مانند "لعل دلستان" و "طاق بقا" یاد می‌کند و ابراز می‌دارد که اگر محبوب او را نبیند، روزی به اشتباه او را با دیگری اشتباه خواهد گرفت.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های ادبی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق‌تر این شعر نیاز به آشنایی با ادبیات و اشعار کلاسیک دارد.
شمارهٔ ۵۳
لطفی است ز لعل دلستان آخر تو
یا طاق بقای بر زبان آخر تو
گر نیست تمیزی که ببینی ما را
روزی به غلط بگوی کان آخر تو
یا طاق بقای بر زبان آخر تو
گر نیست تمیزی که ببینی ما را
روزی به غلط بگوی کان آخر تو
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
