هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که در آن شاعر از زیبایی معشوق و تأثیر آن بر عقل و جان سخن می‌گوید. او از عشق و شیدایی عاشقان و ناشکیبایی زاهدان در برابر جمال معشوق صحبت می‌کند. شاعر همچنین از بی‌قراری و تمنای عاشقان و غوغای درونی اهل دل در حضور معشوق یاد می‌کند. در نهایت، شاعر از گم شدن دل عطار در جستجوی معشوق سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و مفاهیم پیچیده‌تر ادبی و عرفانی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد.

غزل شمارهٔ ۶۷۰

بار دیگر روی زیبایی ببین
عقل و جان را تازه سودایی ببین

از غم آن پیچ زلف بیقرار
زاهدان را ناشکیبائی ببین

در جمالش هر که را آن چشم هست
تا ابد در خود تمنایی ببین

در میان اهل دل هر ساعتش
غارتی نو تازه غوغایی ببین

عاشقان را نقد عشق او نگر
فارغ از امروز و فردایی ببین

بر سر میدان رسوایی عشق
عالمی را همچو شیدایی ببین

در بیابان‌های بی پایان او
هر زمانی شیب و بالایی ببین

گر ندیدی دل به زیر بار عشق
شبنمی در زیر دریایی ببین

گاه جان را در تک و پویی نگر
گاه دل را در تمنایی ببین

تا که سودای وصالش می‌پزم
بر منش هر لحظه صفرایی ببین

گفتمش جانا دل عطار کو
گفت خود گم کرده‌ای جایی ببین
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۶۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۷۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.