هوش مصنوعی:
این شعر از ظلم و ستم زمانه و دشمنان سخن می‌گوید. شاعر از بیم کین‌توزی دشمنان و رفتار ناعادلانه‌ی دنیا شکایت دارد و در عین حال، صبر و بردباری را به عنوان ویژگی افراد کریم و بزرگوار می‌ستاید.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق فلسفی و اخلاقی موجود در شعر، مانند ظلم، صبر و عدالت، برای درک بهتر به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارند. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با این مضامین ارتباط برقرار کنند.
شمارهٔ ۱۸
کین میکشد زمانه ز من آری از ملوک
خصمان چو دست یابند از بیم کین کشند
مسکین ندانم ار لگدی بر فلک زنم
روزی که پر دلان قدم اندر زمین کشند
او تیغ میزند که لئیمان چنین کنند
من صبر می کنم که کریمان چنین کشند
خصمان چو دست یابند از بیم کین کشند
مسکین ندانم ار لگدی بر فلک زنم
روزی که پر دلان قدم اندر زمین کشند
او تیغ میزند که لئیمان چنین کنند
من صبر می کنم که کریمان چنین کشند
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
