درباره سید حسن غزنوی

حسن غزنوی (با نام کامل: اشرف‌الدین ابو محمد حسن بن محمد حسینی غزنوی (۵۳۵–۵۶۵ قمری)) مشهور به اشرف و با تخلص «حسن»، شاعر و واعظ سده ششم هجری است. اشرف الدین بخش عمده عمر خویش را به خدمتگزاری پادشاه غزنوی، بهرام‌شاه و نیز مدتی را هم به خدمت سلطان سنجر سلجوقی گذراند. وی در بیشتر قالب‌های شعری طبع‌آزمایی کرده و از معاصرین سنایی بود. غزنوی در سال ۵۶۵ ه‍.ق به علت ابتلای ناگهانی به بیماری در روستای آزادوار درگذشت و آرامگاهش در همان‌جاست.

آثار ویدئویی و صوتی مرتبط با این منبع
شمارهٔ ۱ شمارهٔ ۲ شمارهٔ ۳ - در حق آنکه باوی منازعتی داشت گوید شمارهٔ ۴ - در مدح خواجه مخلص الدین از سرخس به نشابور فرستاد شمارهٔ ۵ شمارهٔ ۶ شمارهٔ ۷ - درمدح خواجه مخلص الدین گوید شمارهٔ ۸ - این قطعه در مدح امیرسید ذخرالدین بخط خود بسفیده نوشت شمارهٔ ۹ - در شکایت دوستی گفت شمارهٔ ۱۰ شمارهٔ ۱۱ - در جواب خواجه ابوبکر شامی گوید شمارهٔ ۱۲ شمارهٔ ۱۳ - درمدح خواجه امام مروانی گوید شمارهٔ ۱۴ شمارهٔ ۱۵ شمارهٔ ۱۶ شمارهٔ ۱۷ شمارهٔ ۱۸ شمارهٔ ۱۹ شمارهٔ ۲۰ شمارهٔ ۲۱ شمارهٔ ۲۲ - در مدح امام برهان الدین گفته در بغداد شمارهٔ ۲۳ شمارهٔ ۲۴ شمارهٔ ۲۵ شمارهٔ ۲۶ شمارهٔ ۲۷ شمارهٔ ۲۸ - در مدح صدرالدین بخواری؟ شمارهٔ ۲۹ شمارهٔ ۳۰ شمارهٔ ۳۱ شمارهٔ ۳۲ شمارهٔ ۳۳ - این قطعه را از روی بترجمه خواست شمارهٔ ۳۴ - درصفت بارگاه گوید شمارهٔ ۳۵ شمارهٔ ۳۶ شمارهٔ ۳۷ - در مدح بهرامشاه شمارهٔ ۳۸ - در جواب تاج الدین محمد سفری گفت بر بدیهه شمارهٔ ۳۹ - در صفت خیمه گوید شمارهٔ ۴۰