درباره سید حسن غزنوی
حسن غزنوی (با نام کامل: اشرفالدین ابو محمد حسن بن محمد حسینی غزنوی (۵۳۵–۵۶۵ قمری)) مشهور به اشرف و با تخلص «حسن»، شاعر و واعظ سده ششم هجری است. اشرف الدین بخش عمده عمر خویش را به خدمتگزاری پادشاه غزنوی، بهرامشاه و نیز مدتی را هم به خدمت سلطان سنجر سلجوقی گذراند. وی در بیشتر قالبهای شعری طبعآزمایی کرده و از معاصرین سنایی بود. غزنوی در سال ۵۶۵ ه.ق به علت ابتلای ناگهانی به بیماری در روستای آزادوار درگذشت و آرامگاهش در همانجاست.
آثار ویدئویی و صوتی مرتبط با این منبع
شمارهٔ ۱
شمارهٔ ۲
شمارهٔ ۳ - در حق آنکه باوی منازعتی داشت گوید
شمارهٔ ۴ - در مدح خواجه مخلص الدین از سرخس به نشابور فرستاد
شمارهٔ ۵
شمارهٔ ۶
شمارهٔ ۷ - درمدح خواجه مخلص الدین گوید
شمارهٔ ۸ - این قطعه در مدح امیرسید ذخرالدین بخط خود بسفیده نوشت
شمارهٔ ۹ - در شکایت دوستی گفت
شمارهٔ ۱۰
شمارهٔ ۱۱ - در جواب خواجه ابوبکر شامی گوید
شمارهٔ ۱۲
شمارهٔ ۱۳ - درمدح خواجه امام مروانی گوید
شمارهٔ ۱۴
شمارهٔ ۱۵
شمارهٔ ۱۶
شمارهٔ ۱۷
شمارهٔ ۱۸
شمارهٔ ۱۹
شمارهٔ ۲۰
شمارهٔ ۲۱
شمارهٔ ۲۲ - در مدح امام برهان الدین گفته در بغداد
شمارهٔ ۲۳
شمارهٔ ۲۴
شمارهٔ ۲۵
شمارهٔ ۲۶
شمارهٔ ۲۷
شمارهٔ ۲۸ - در مدح صدرالدین بخواری؟
شمارهٔ ۲۹
شمارهٔ ۳۰
شمارهٔ ۳۱
شمارهٔ ۳۲
شمارهٔ ۳۳ - این قطعه را از روی بترجمه خواست
شمارهٔ ۳۴ - درصفت بارگاه گوید
شمارهٔ ۳۵
شمارهٔ ۳۶
شمارهٔ ۳۷ - در مدح بهرامشاه
شمارهٔ ۳۸ - در جواب تاج الدین محمد سفری گفت بر بدیهه
شمارهٔ ۳۹ - در صفت خیمه گوید
شمارهٔ ۴۰