هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از درد عشق و غم ناشی از آن سخن می‌گوید. او بیان می‌کند که دلش به عشق دل‌آرایی گرفتار شده و غم، او را به بند کشیده است. با وجود توصیه به صبر، بدی‌ها جایگزین خوبی‌ها شده‌اند.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق عاطفی و استفاده از استعاره‌های ادبی ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌تر قابل درک نباشد. همچنین، درک کامل این ابیات نیاز به آشنایی نسبی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد.
شمارهٔ ۳۷
دل را چو هوای آن دل آرای گرفت
دست غمش آمد و مرا پای گرفت
گفتی که اگر صبر کنم نیک آید
تا نیک آید بد آمد و جای گرفت
دست غمش آمد و مرا پای گرفت
گفتی که اگر صبر کنم نیک آید
تا نیک آید بد آمد و جای گرفت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
