هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از اندیشه‌های فلسفی درباره‌ی نیستی و هستی سخن می‌گوید. او از خاکی یاد می‌کند که پس از او باقی می‌ماند و از جای خود می‌اندیشد. سپس به این پرسش می‌پردازد که اندیشه‌ی نیستی چگونه می‌تواند دامن بگیرد، وقتی که بنده از هستی خدا می‌اندیشد.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار بوده و نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۵۳

خاکی بر من کزین سرای اندیشد
بر جای بماند و ز جای اندیشد

اندیشه نیستی چه دامن گیرد
چون بنده ز هستی خدای اندیشد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.