هوش مصنوعی: شاعر در این بیت‌ها عشق و ایثار خود را نسبت به معشوق بیان می‌کند. او تمام وجودش را فدای معشوق می‌کند و حتی جان خود را نیز از او می‌داند.
رده سنی: 15+ محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و عمیق است که درک آن‌ها برای مخاطبان زیر 15 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، این متن جزو ادبیات کلاسیک است که معمولاً برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.

شمارهٔ ۱۲۲

من روی بدان زلف چو شست آوردم
در بندگی تو هر چه (که) هست آوردم

گر دست به جان رسد فدای تو کنم
زیرا که هم از تو جان بدست آوردم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.