هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از عشق و رنج‌های ناشی از آن سخن می‌گوید. او از مقایسه معشوق با سرو و صنوبر، بزرگی و عظمت او، رنج‌های ناشی از رقابت، ناتوانی در بیان دردها، و بلندپایه‌بودن مسند عشق می‌گوید. همچنین از دود دل، عشق به معشوق با توصیفاتی مانند «مهوش مشکین خط سیمین خد»، و ملامت‌های دیگران در راه عشق سخن می‌گوید و در پایان از قید عشق و فضولی دیگران شکایت می‌کند.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که درک آن برای مخاطبان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیهات به‌کاررفته نیاز به دانش ادبی و تجربه زندگی دارد تا به‌خوبی درک شود.

شمارهٔ ۵

بکه نسبت کنم آن سرو صنوبر قد را
انه اعظم من کل عظیم قدرا

می نماید بر او نیک بدیهای رقیب
این نه نیک است که او نیک نداند بد را

حد اظهار الم نیست مرا پیش بتان
بکه اظهار کنم این الم بی حد را

مسند عشق ز من بیشتر این پایه نداشت
اشک من سر بگردون سر این مسند را

دود دل کرد سیه روز مرا تا شده ام
مایل آن مهوش مشکین خط سیمین خد را

مقصد ماست درین باغ گل روی تو لیک
هست صد خار ملامت گل این مقصد را

این چه قید است فضولی که ترا هست ز عشق
به ازین نیست کزین در گذرانی خود را
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.