هوش مصنوعی: این شعر از درد و رنج عاشقانه و تنهایی شاعر سخن می‌گوید. او از عشق بی‌پاسخ، رنج‌های روحی و احساس اسارت در غم می‌نالد. همچنین، اشاره‌ای به ناامیدی از یافتن یار و همراه دارد و احساس می‌کند که تنها سایه‌ای از غمگساری در کنار اوست.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عمیق عاطفی مانند درد عشق، تنهایی و ناامیدی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار بوده و ممکن است برای آنها سنگین باشد. همچنین، زبان شعر کلاسیک و بیان نمادین آن نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۲۳

از زبانت می رسد هر لحظه آزاری مرا
می خلد هر دم بدل زان برگ گل خاری مرا

می تواند کرد پنهان از رقیبم ضعف تن
گر نسازد فاش هر دم ناله زاری مرا

زار مردم در غم تنهایی و ممکن نشد
این که بیند زاریم یاری کند یاری مرا

در حریم الفتم آزادگان را راه نیست
من گرفتارم نباید جز گرفتاری مرا

سوختی ای شمع تا در بزم او ره یافتی
بنده طور توام آموختی کاری مرا

هر کجا افتاده ام افکنده فرشی زیر من
نیست در روی زمین جز سایه غمخواری مرا

چرخ را با من فضولی هست مهری زین سبب
می کند هر دم اسیر ماه رخساری مرا
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.