هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و فلسفی است که به مفاهیمی مانند عشق، زندگی، روح، و جستجوی معنوی می‌پردازد. شاعر از جوهر زندگی و روح سخن می‌گوید که به شمشیر دوست پیوند خورده است. او از عالمی سخن می‌گوید که از مهر فلک بی‌نیاز است و روشنایی آن از عشق معشوق ماه‌رو می‌آید. همچنین، به تأثیر یکسان فیض الهی در وجود و تفاوت‌های ظاهری اشاره می‌کند و در پایان، از ناشناخته بودن منزل جانان و جستجوی بی‌پایان انسان سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربهٔ خوانش متون ادبی دارد.

شمارهٔ ۱۱۵

هست ما را زندگی از جوهر شمشیر دوست
روح ما گر هست جوهر جوهر شمشیر اوست

عالمی دارم که مستغنیست از مهر فلک
روز و شب روشن ز مهر گلرخان ماه روست

گر چه ما را کشت تیر او ز بدحالی رهاند
از نکویان در حقیقت هر چه می آید نکوست

قطع شد آب حیات از باغ عمر ما هنوز
میوه مقصود پنهان در نهال آرزوست

بیش و کم تأثیر یک فیضیست در بزم وجود
گر تفاوت در قدح باشد شراب از یک سبوست

گر تجرد هم گزیند نیست بی شر نفس بد
زهر کی زائل شود از مار گر افکند پوست

منزل جانان فضولی کس نمی داند کجاست
هر که می بینم ز سر کردست پا در جست و جوست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.