هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غمگین، درباره‌ی عشق و جدایی است. شاعر از خط یار (خط خوشنویسی یا نشانه‌ای از معشوق) سخن می‌گوید و چگونه این خط در ذهن و قلب او باقی مانده است. او از درد فراق و سوختگی دل می‌نالد و زندگی بدون معشوق را بی‌معنا می‌داند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عاشقانه و غمگین، نیاز به درک ادبیات کلاسیک و احساسات پیچیده دارد که برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.

شمارهٔ ۲۲۷

گرد گلت کشید ز عنبر حصار خط
شد شاهد جمال ترا پرده دار خط

بنشست گرد رشک بر آیینه ماه را
تا ماه من نمود بگرد عذار خط

روزم بسان شمع سیه شد ز دود آه
تا سر زد از خواشی رخسار یار خط

خطی نیافتیم بمضمون خط یار
خواندیم از صحیفه دوران هزار خط

از دل که سوخت اشک نشان ماند بر رخم
چون مرده که ماند ازو یادگار خط

مرده دلیم چون نخراشیم سینه را
رسم مقررست بلوح مزار خط

بی خط او چه سود فضولی ز زندگی
درکش بحرف هستی خود زینهار خط
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.