هوش مصنوعی: این شعر عرفانی درباره عشق الهی و سختی‌های راه آن است. شاعر از توفیق به عنوان تنها رفیق در این راه یاد می‌کند، بر اهمیت صدق و ثبات تأکید دارد، و اشک‌های عاشقانه را نشانه‌ای از عمق عشق می‌داند. همچنین، از فضولی در راه عشق نهی کرده و بر پیروی از روش اهل طریق تأکید می‌نماید.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و استفاده از استعاره‌های پیچیده در شعر، درک آن را برای سنین پایین دشوار می‌سازد. همچنین، برخی مضامین مانند رنج عشق الهی و جدایی از تعلقات دنیوی نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۲۳۶

در ره عشق بتانست رفیقم توفیق
غیر توفیق درین راه مرا نیست رفیق

اهل تقلید ندارند ثباتی در ذات
صدق این واقعه از سایه خود کن تحقیق

قطره اشک مرا خوار مبین ای زاهد
حذر ای مورچه زین قطره که بحریست عمیق

آه و اشکم دو گواهند که در دعوی عشق
می دهد از پی هم بر سخن من تصدیق

طالب آن به که مقید بتعلق نبود
هست در راه طلب قید تعلق تعویق

قطره اشک مرا رنگ گل از داغ دلست
لاله رنگ از اثر تاب سهیل است عقیق

در ره عشق فضولی مگزین رسم ورع
بی طریق است خلاف روش اهل طریق
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.