یارست فارغ از من و من بی قرار عشق
کار منست ناله و اینست کار عشق

نو عاشقم سزد که دل چاک من بود
اول گلی که می شکفد از بهار عشق

ای دل بیا که وامق و مجنون گذشته اند
برخاسته است خار و خس از رهگذار عشق

دردا که هست دلبر من طفل و پیش او
نی هست قدر عاشق و نه اعتبار عشق

گلها اگر دمد ز سر خاک تربتم
باشد هنوز در دل من خار خار عشق

در دهر نیست روز خوش و روزگار خوش
الا که روز عاشقی و روزگار عشق

رسوا کنون نگشت فضولی ز عشق یار
هرگز نبوده این که نبودست یار عشق