هوش مصنوعی: این متن به بیان رابطه‌ی پیچیده‌ی بین عشق و عقل می‌پردازد. عشق به عنوان یک دریای بی‌کران توصیف شده که عقل در کنار آن تنها نظاره‌گر است و توانایی هدایت در آن را ندارد. در این دریای عشق، عقل ناتوان و نابالغ به نظر می‌رسد. همچنین، متن به این موضوع اشاره می‌کند که درک کامل عشق و رسیدن به آن بسیار دشوار است و حتی پس از سال‌ها تلاش، ممکن است فرد نتواند به آن دست یابد. در نهایت، عشق به عنوان یک پدیده‌ی نادر و ارزشمند توصیف شده که تنها در طول زمان‌های طولانی به فردی خاص می‌رسد.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و مفاهیم پیچیده‌ی مانند عشق و عقل ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۷۴۴

بحری است عشق و عقل ازو برکناره‌ای
کار کنارگی نبود جز نظاره‌ای

در بحر عشق عقل اگر راهبر بدی
هرگز کجا فتادی ازو برکناره‌ای

وانجا که بحر عشق درآید به جان و دل
عقل است اعجمی و خرد شیرخواره‌ای

در پردهٔ وجود ز هستی عدم شوند
آنها که ره برند درین پرده پاره‌ای

بسیار چاره می‌طلبی تا که سر عشق
یک دم شود به پیش تو چون آشکاره‌ای

گر صد هزار سال درین ره قدم زنی
تا تو تویی تو را نتوان کرد چاره‌ای

تو درد عشق خود چه شناسی که چون بود
تا بر دلت ز عشق نیاید کتاره‌ای

در هر هزار سال به برج دلی رسد
از آسمان عشق بدین سان ستاره‌ای

عطار اگر پیاده شوی از دو کون تو
در هر دو کون چون تو نباشد سواره‌ای
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۴۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۴۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.