هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از ناله‌های خود در عشق و فراق معشوق سخن می‌گوید. او بیان می‌کند که با ناله‌هایش توانسته توجه معشوق را جلب کند و در این راه از هیچ تلاشی دریغ نکرده است. همچنین، او از رنج‌های عشق و دوری از معشوق می‌نالد و خود را در این راه دیوانه و آزرده توصیف می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از مفاهیم پیچیده و استعاره‌های شعری نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه دارد.

شمارهٔ ۳۲۴

پیش او با ناله اظهار غم دل کرده ام
چون ننالم کام دل از ناله حاصل کرده ام

گر مرا با ناله میلی هست در دل دور نیست
سوی خود دلدار را با ناله مایل کرده ام

هیچ عاشق را چو من در عشق خوبان ناله نیست
کار را در ناله بر عشاق مشکل کرده ام

نالها بر خاسته از ناله من هر طرف
هر کجا ناله کنان دور از تو منزل کرده ام

تا دل آواره نتواند برون بردن رهی
خاک کویت را بخوناب جگر گل کرده ام

کرده ام ترک سر زلف بتان سنگ دل
بوالعجب دیوانه ام قطع سلاسل کرده ام

نیست در ذکر لبش جز غم فضولی از رقیب
خویش را با ذوق می از مرگ غافل کرده ام
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۲۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.