هوش مصنوعی: شاعر در این متن از ارزش سخن و شعر می‌گوید و آن را همچون فرزندی ارزشمند می‌داند که نیاز به مراقبت دارد. او اشاره می‌کند که سخن و شعر، برخلاف فرزندان خودکام، دردسری ایجاد نمی‌کنند و با کمترین امکانات (مانند کاغذ و قلم) می‌توانند رشد کنند. شاعر همچنین به تأثیرگذاری و شهرت شعر در جهان اشاره می‌کند.
رده سنی: 15+ این متن دارای مفاهیم انتزاعی و ادبی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با مضامین آن ارتباط برقرار کنند.

شمارهٔ ۳

ای سخن پرور ز نظم خویشتن غافل مشو
نیست فرزندی درین عالم ازین بهتر ترا

گر بود در وی فسادی قابل اصلاح هست
سر نمی پیچد ز حکمت هست فرمان بر ترا

نیست آن خودکام فرزندی که هر ساعت دهد
با تقاضاهای رنگارنگ درد سر ترا

سالها بس باشدش گسوت ز کاغذ پاره
وز خز و اطلس نباید کرد صرف زر ترا

می خورد دایم غذای خود ز بستان دوات
نیست مطلق غصه شیر و غم شکر ترا

می رود هر جا که باشد بی متاع و بی ملال
رفته رفته می کند مشهور بحر و بر ترا
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.