۱۷۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴

حمد بیحد احدی را که کمال کرمش
داد سرمایه توفیق خرد انسان را

داد سر رشته اقبال بدست خردش
کرد تعلیم باو قاعده ایمان را

تا بهنگام عمل فرق بد و نیک کند
لطف کرد و بفرستاد باو قرآن را

تا کند کام دل از معنی قرآن حاصل
کرد مصباح طریق طلبش عرفان را

ای خوش آن عاقبت اندیش که ضایع نکند
این همه مرحمت و مکرمت و احسان را

در همه کار شود تابع آثار نبی
مقتدای عمل خود نکند شیطان را

گر چه شک نیست درین قول که غفران آخر
می کند رفع خطا و خلل عصیان را

اول حال اگر میل معاصی نکند
به از آنست که آخر طلبد غفران را
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.