هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که در آن شاعر از معشوقی سخن می‌گوید که با زیبایی و جذابیت بی‌نظیر خود وارد زندگی او شده است. معشوق مانند ماه و خورشید می‌درخشد و شاعر از عشق و شیفتگی خود نسبت به او سخن می‌گوید. شاعر از لحظه‌های عاشقانه و دیدارهای شبانه با معشوق یاد می‌کند و از زیبایی و جذابیت او به وجد می‌آید.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی ادبی دارد تا به درستی درک شود.

غزل شمارهٔ ۷۶۳

با خط سرسبز بیرون آمدی
آفت دلهای پرخون آمدی

تا خط آوردی به خون عاشقان
چست از بهر شبیخون آمدی

در درون دل درآیی یک زمان
شبروی را چونکه بیرون آمدی

چون کمین گیرم که بر خورشید و ماه
در کمال حسن افزون آمدی

دوش در جوش آمدم در نیم شب
در برم با جام گلگون آمدی

در گرفتی شمع و در دادی شراب
راستی را چست موزون آمدی

سرو بودی کز چمن برخاستی
ماه بودی تو ز گردون آمدی

کس نداند کور بادا چشم بد
کان زمان در چشم ما چون آمدی

در میان حلقه با زنجیر زلف
در خور عطار مجنون آمدی
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۶۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۶۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.