هوش مصنوعی:
متن شعری است که از می‌نوشی و عشق به زیبایی‌ها سخن می‌گوید. شاعر از صراحی که مدام انالحق می‌زند و ساقی که جام مروق می‌دهد یاد می‌کند. او از عطر می در چهره زیبایان و سازگاری می و ساقی می‌گوید، اما اشاره می‌کند که اینها با خاطر پاک محقق سازگار نیستند. در پایان، نسیمی از بی‌رخسار خوبان و بی‌سامانی کارها شکایت می‌کند.
رده سنی:
18+
متن شامل مفاهیم عرفانی و اشاره به می‌نوشی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 18 سال نامناسب باشد. همچنین، درک عمیق‌تر مفاهیم شعر نیاز به بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۱۶۷
صراحی می زند هردم انالحق
بده ساقی می جام مروق
من از حلق صراحی می شنیدم
به وقت صبح تسبیح مصدق
ببین در صورت خوبان که از می
عرق چون می زند هردم معلق
می و ساقی بغایت سازگار است
ولی با خاطر پاک محقق
می صافی به مشتاقان حلال است
دریغ افسرده ها را آب خندق
نسیمی گفت: بی رخسار خوبان
ندارد کار ما سامان و رونق
بده ساقی می جام مروق
من از حلق صراحی می شنیدم
به وقت صبح تسبیح مصدق
ببین در صورت خوبان که از می
عرق چون می زند هردم معلق
می و ساقی بغایت سازگار است
ولی با خاطر پاک محقق
می صافی به مشتاقان حلال است
دریغ افسرده ها را آب خندق
نسیمی گفت: بی رخسار خوبان
ندارد کار ما سامان و رونق
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
