هوش مصنوعی: شاعر در این متن از عشق و بی‌خودی در راه معشوق سخن می‌گوید. او از دنیا و تفاوت‌های ظاهری مانند کفر و دین بیزار است و آرزو می‌کند که به جای تعلق به مظاهر دنیوی، دردمند و مست عشق باشد. شاعر از دوری معشوق رنج می‌برد و آرزو می‌کند که راهی به سوی او بیابد و از اغیار دور شود.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، برخی مفاهیم مانند بی‌خودی و دوری از دنیا ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

غزل شمارهٔ ۷۹۵

گر من اندر عشق مرد کارمی
از بد و نیک و جهان بیزارمی

کفر و دین درباختم در بیخودی
چیستی گر بیخود از دلدارمی

کاشکی گر محرم مسجد نیم
محرم دردی‌کش خمارمی

کاشکی گر در خور مصحف نیم
یک نفس اندر خور زنارمی

در دلم گر هیچ هشیاریستی
از می غفلت دمی هشیارمی

چون نمی‌بینم جمال روی دوست
زین مصیبت روی در دیوارمی

گر ندارم از وصال او نشان
باری از کویش نشانی دارمی

گر مرا در پرده راهستی دمی
محرم او زحمت اغیارمی

گر نبودی راه از من در حجاب
من درین ره رهبر عطارمی
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۹۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۹۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.