هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غزلی، زیبایی و جمال معشوق را با تصاویر شاعرانه و استعارات زیبا توصیف می‌کند. شاعر از زلف، رخسار، قامت و جمال معشوق با عناصری مانند گل، لاله، سرو و ماه مقایسه می‌کند و عشق و شیفتگی خود را بیان می‌دارد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و شاعرانه است که برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است. همچنین، استفاده از استعارات و اصطلاحات ادبی ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۲۵۳

ای به میان دلبران زلف تو بر سر آمده
گل ز رخ تو منفعل، لاله به هم برآمده

دیده ندیده، تا جهان هست، به لطف قامتت
بر لب جویبار جان سرو سمنبر آمده

گرچه نهد بر آسمان مسند حسن مه، ولی
سلطنت جمال را روی تو در خور آمده

چشم جهان به خواب خوش هیچ ندیده تاکنون
فتنه چنین که در جهان روی تو دلبر آمده

طبع و مزاج و آب و گل هست تو را، ز جان و دل
ای همه حسن و جوهرت روح مصورت آمده

ای ز درم به فال سعد آمده باز، مرحبا
چون تو که دید دولتی کز در کس درآمده؟

گرچه خوش است در نظر حسن و طراوت قمر
هست به چشم اهل دل روی تو خوشتر آمده

توبه چگونه نشکند گوشه نشین، که در جهان
چشم و لب تو هریکی با می و ساغر آمده

هست نسیمی گدا آنکه ز فیض فضل حق
دیده عشق پرتوش معدن گوهر آمده
وزن: مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن (رجز مثمن مطوی مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.