هوش مصنوعی: این متن به بیان درد و رنج ناشی از جنگ و خونریزی می‌پردازد. شاعر از ویرانی‌ها و عواقب جنگ بر مردم، از جمله کشته شدن پسران و ترس دختران، سخن می‌گوید. همچنین به قدرت نظامی دشمن و ستم حاکمان اشاره می‌کند. در پایان، امیدی به روشنایی مشرق زمین از آتش غربی وجود ندارد و تنها صدای کوبیدن آهن تا روز قیامت به گوش می‌رسد.
رده سنی: 16+ متن حاوی مضامین سنگین مانند جنگ، خونریزی، ظلم و ناامیدی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان زیر 16 سال نامناسب باشد. همچنین درک کامل مفاهیم عمیق اجتماعی و انتقادی موجود در متن نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۲۴ - چند قطعه ای که مرحوم ادیب الممالک درباره چین و منچوری و روس و ژاپن در مجله ادب سال سوم ۱۳۲۲ه.ق و ۲۵ آوریل ۱۹۰۴ درج کرده است

دور باد از من و یارانم خونریز نبرد
که تنم از آن به شکنج است و دلم پر غم و درد

خاک را سرخ ز خون پسرانم کردند
دخترانم را رخساره ز دهشت شده زرد

این چه نغمه است کز او ناله کند پیر و جوان
وین چه بانگ است که از وی بخروشد زن و مرد

توپهاشان همه خاراشکن و قلعه شکاف
اسبهاشان همه دریا سپر و کوه نورد

از چه بر گردن ما بار نمایند ملوک
همه آداب خود و شیوه خود فردا فرد

گرد بی تربیتی بسترد از چهره ی ما
گر تواند کسی از بحر برانگیزد گرد

شمع مشرق نشود ز آتش غربی روشن
گو بکوبند همی تا دم صور آهن سرد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵ - ایضا از زبان چین
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.