هوش مصنوعی: این متن در مورد حاج ملاعلی، فردی پاک‌دل و دانشمند است که گنجینه‌ای از حکمت و هدایت در دل داشت. او از تهمت‌ها و سخنان دیگران نمی‌ترسید و با فضل و دانش خود، خرد را روشن می‌کرد. پس از مرگش، دبستان، محراب و منبر را به فرزندش عبدالعلی سپرد و دشمنانش پریشان شدند. در پایان، امیری تاریخ وفات او را بیان می‌کند.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عرفانی و تاریخی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژه‌های ادبی و پیچیده، آن را برای گروه سنی بالاتر مناسب می‌کند.

شمارهٔ ۱۲۷

سراج الهدی حاج ملاعلی
که نفسی زکی بود و حبری ملی

کنوز حکم در دلش مختفی
رموز هدی از لبش منجلی

دلش گنجی از ما سوی الله تهی
ز اسرار عین الیقین ممتلی

فلست اخاف من العاذلین
و لم اخش مما یقولون لی

چو فضلش برافروخت نارالقری
خرد مقتبس بود و او مصطلی

دبستان و محراب و منبر گذاشت
بفرزند فرزانه عبدالعلی

سفر کرد از این دارو در ماتمش
پریشان عدو گشت و گریان ولی

امیری بتاریخ گفتا لقد
قضی نحبه الحاج ملاعلی
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۶ - تاریخ رحلت شمس المعالی
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۸ - تاریخ و مرثیه شیخ نظر علی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.