هوش مصنوعی:
این متن شعری است که با استفاده از تصاویر طبیعی و اساطیری، زیبایی‌ها و تناقض‌های زندگی را به تصویر می‌کشد. از گل‌ها و عناصر طبیعت مانند لاله و نرگس تا اشاره‌هایی به شخصیت‌های اساطیری مانند رستم و اسفندیار، شاعر سعی دارد مفاهیم عمیقی مانند گذر زمان، رنج و زیبایی را بیان کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم نمادین و فلسفی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی نیاز دارد. همچنین اشاره‌های اساطیری ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.
شمارهٔ ۲۳۹
لاله رنگ رنگ ازو روید
بوستان بهار را ماند
چشم شوخی گشوده بر رخ خلق
نرگس آبدار را ماند
از تبسم همی شکر ریزد
لب لعل نگار را ماند
جز بالماس سفته می نشود
لؤلؤ شاهوار را ماند
اول و آخرش نمایان نیست
عرصه روزگار را ماند
گرزها می زنند بر بسرش
خسته روزگار را ماند
تیر رستم در او گرفته قرار
چشم اسفندیار را ماند
جای پستان همی مکد انگشت
کودک شیرخوار را ماند
محکش میزنند هر شب و روز
سیم کامل عیار را ماند
بوستان بهار را ماند
چشم شوخی گشوده بر رخ خلق
نرگس آبدار را ماند
از تبسم همی شکر ریزد
لب لعل نگار را ماند
جز بالماس سفته می نشود
لؤلؤ شاهوار را ماند
اول و آخرش نمایان نیست
عرصه روزگار را ماند
گرزها می زنند بر بسرش
خسته روزگار را ماند
تیر رستم در او گرفته قرار
چشم اسفندیار را ماند
جای پستان همی مکد انگشت
کودک شیرخوار را ماند
محکش میزنند هر شب و روز
سیم کامل عیار را ماند
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳۸ - در علم کف شناسی
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴۰ - از عبدالعلی خان نامی پالتو خواسته
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
