هوش مصنوعی:
شاعر در این بیتها عشق و علاقهی خود را به معشوق بیان میکند و با تشبیه معشوق به ماه، زیبایی او را ستایش مینماید. سپس با اشاره به رشتهی زر، آرزو میکند که آن را به عنوان حمایل به گردن معشوق بیاویزد.
رده سنی:
همه سنین
این متن حاوی مضامین عاشقانهی ادبی و غیرحسی است و هیچ محتوای نامناسب برای گروههای سنی مختلف ندارد. شعرهای کلاسیک فارسی معمولاً برای همهی سنین قابل درک و لذتبردن هستند.
شمارهٔ ۱ - حمایل
ای آنکه ترا چو مه شمایل باشد
جانم به شمایل تو مایل باشد
اندر عوض دست من این رشته ی زر
بگذار به گردنت حمایل باشد
جانم به شمایل تو مایل باشد
اندر عوض دست من این رشته ی زر
بگذار به گردنت حمایل باشد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.