هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از دریافت انگشتری از دوستش ابراز خوشحالی می‌کند و امیدوار است که این دوستی قطع نشود. او اشاره می‌کند که انگشتر رضا (رضایت) را بر چشم و جانش نهاده و خود را همچون خورشید در حلقه‌ی بندگی می‌بیند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عرفانی و ادبی این شعر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد، اما نوجوانان و بزرگسالان می‌توانند از زیبایی و عمق آن لذت ببرند.

شمارهٔ ۴

انگشتر التفاتی ای دوست رسید
ایزد نکند از تو مرا قطع امید

انگشت رضا به چشم و جانم بنهاد
در حلقه ی بندگی شدم چون خورشید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳ - انگشتر
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵ - گوشواره
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.