هوش مصنوعی: شاعر در این متن عاشقانه، از عشق و اشتیاق خود به معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که چگونه می‌خواهد او را در آغوش بگیرد و به او نزدیک شود، اما به دلیل نبودن دهان و میان، از بیان و انجام این خواسته‌ها ناتوان است.
رده سنی: همه سنین این متن یک شعر عاشقانه کلاسیک است که بدون هیچ محتوای نامناسب یا پیچیده، برای همه سنین قابل درک و لذت‌بردن است.

شمارهٔ ۳۰

خواهم به شکر تنگ تو را بشکستن
خواهم کمرت را بمیان پیوستن

چون نیست دهان نمی توانم گفتن
چون نیست میان کجا توانم بستن
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹ - کمربند
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱ - گل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.